من اینجا نشسته ام روبروی یک منیتور 17 اینچ که از بد روزگار خیلی هم رنگ و تصویرش نتظیم نیست و با خودم کلنجار میروم .اخر چرا پروژه ام بد قلقی می کند ؟چرا استادم هر روز از من result می خواهد ؟ چرا مدتی است که حوصله داستان نوشتن ندارم ؟چرا فلان بازیگر تلویزیون ان حرف را زد و...ودرست در فاصله طرح همین سوالهاست که هزاران حیات در گوشه ای از این دنیای به اصطلاح متمدن ما با وحشیانه ترین طرق ممکن نیست میشوند ،ومن درست در همین لحظه است که از خودم و تمام خوشبختی ام خجالت می کشم!
پ.ن:این وبلاگ متعلق به یکی از ساکنان بیروت است با توجه به لینک ها و مطالبش می توان در جریان وقایع روزهای اخیر لبنان قرار گرفت.
برای دیدن تصاویرلبنان هم اینجا را کلیک کنید.
:جستجو