((ادم خوشبین ادمی است که در زندگیش تجربه چندانی نداشته است!))وقتی این جمله رومیخونم چند لحظه مکث می کنم .چشم هامو می بندم و به این فکر می کنم که واقعا چقدر به این جمله اعتقاد دارم ...صد در صد موافقم ! دلیلش هم اینه که وقتی تو یه کشوری مثل ایران زندگی کنی انقدر تجربه های جور و ناجور خواسته و ناخواسته برات پیش میاد که هرگز نمیتونی پیش بینی کنی فردات چه جوریه .به عبارت دیگه نمیتونی خوشبین باشی که همه چیز حله که حقت رو همیشه میگیری یا شرایط زندگیت خوب پیش می رن و همه چیز بر طبق اصل و قانونش پیش میره.نه عزیز من تویه این شرایط بهتره که هیچی نفهمی (یعنی عملا یک زندگی منفعلانه داشته باشی)یا اگر هم عقلت یه کم کار کرد و دستت اومد که قانون اینجا چی چیه هی به خودت بگی((من میدونم نمیشه!!!!))حالا هی شما بگید ادم باید خوشبین باشه .ادم باید توکلش به خدا باشه واز این جورحرفا...
:جستجو