شده بعضی وقتها احساس کنی که انقدر سبکی که دلت می خواهد بروی ان بالا ها بشینی کنار دل قاصدک هایی که همینطور رقص کنان می روند بی انکه دغدغه رسیدن به مقصد را داشته باشند. شده تا به حال احساس کنی چقدر بی وزنی؟ می دانی خوبی بی وزنی در چیست؟ در اوج احساس بودن است انجا که هیچ ترسی از سقوط نداری از نیست شدن .اگر هم بیفتی انقدرها نیروی گرانش زیاد نیست که استخوانهایت منهدم شوندو همین اوج خوبی است .من این بی وزنی را دوست دارم حتی اگر می خواهد برای لحظه ای هم بیاید و سبک برود .مهم این است که بعد از این احساس دیگر دغدغه هیچ چیزی را نداری جز این که می خواهی زندگی را به شکلی نو تجربه کنی به همین سادگی!
این روزها زیاد به این فضای مجازی نمی ایم ولی از تمام انهایی که رد حضورشان در این وبلاگ مانده تشکر می کنم .ایام به کامتان و بدرود...
:جستجو