...
دلتنگي هاي آدمي را باد ترانه اي مي خواندرؤياهايش را آسمان پر ستاره ناديده مي گيردو هر دانه ي برفي به اشكي نريخته مي ماندسكوت سرشار از سخنان ناگفته استاز حركات ناكردهاعتراف به عشق هاي نهانو شگفتي هاي بر زبان نيامدهدر اين سكوت حقيقت ما نهفته استحقيقت تو و من !
مارگوت بيگل