سلام مريم جان
آره اين روزها همه يه جور پر و خالي مي شن
ولي همه نمي تونن دريايي باشن
لازمه همه اين جزر و مدها
براي ذهن !!!!
گاهي ذهن اونقدر درگير مي شه كه آدم حتي دوست داشتني هاش رو هم يه جورهايي از ياد مي بره
ولي وقتي گذشت
اونوقت نگاهت عوض مي شه طوري كه حتي دوست داشتني ها هم يه جور ديگه اي مي شن !!!
و حس زندگي دريايي مي شه...
ديدي نقطه تلاقي دريا و آسمون رو ... اونوقت چه حسي بهت دست داده !!!
يه خورده فكر كني مي فهمي ...
گاهي دريا و آسمون بالاي سرش يه جاهايي با وجود همه فاصله ها به هم پيوند خوردن .
مي شه در عمق دريا آسمون رو ديد همونطور كه در آسمون دريا رو ...
با وجود فرسنگ ها فاصله ... زيباست !
موفق باشي ... يا حق
