سلام

قبل از هر چيز از اينکه به من سر زديد ممنونم و به خاطر تاخير در سر زدن به وبلاگ شما بايد عذرخواهي کنم.

هر وقت از خانه بيرون ميرم و شاهد يک چنين واقعيت هايي هستم افسوس مي خورم که چه انرژي هايي در حال هدر رفتن است. دلم براي دخترک هايي که هر روز در خيابان مي بينم و هر روز هم گويا بر تعدادشان افزوده مي شود مي سوزد اما کاري از دستم بر نمي ايد.. وقتي کسي رو مي بينم که حاضر شده غرورش رو زير پا بذاره و دستش رو جلوي هر کسي دراز کنه گريم مگيره. اما ما چکار مي توانيم بکنيم؟!!!! آيا دعا مي تواند چاره ساز باشد؟!!! يا اينکه هر چي پس انداز کرده اي خرج آنها بکني!!! يعني تمام مي شوند؟؟؟