با عرض سلام و ادب

(( برايتان ارزوي موفقيت مي كنم ))

تنهاچيزي كه به ذهنم رسيد براي كامنت اين نوشته بگذارم جمله فوق بود ...خواستم ارسال كنم - لحظه اي درنگ و تامل كردم و پيش خودم فكر كردم كه واقعا تا چه اندازه در گفتن اين جمله حداقل با خودم صادقم . بي تعارف ما همگي در عرصه زندگي رقيبان جدي همديگريم .در كوچكترين و پيش پا افتاده ترين جزئيات زندگي مانند نفس كشيدن كه هركس در پي ربودن سهم بيشتري از اكسيژن موجود در هوا گرفته تا رقابت در عرصه هاي علمي و مادي و ....زندگي .به نظر شما ديدن افرادي كه در اين زمينه ها از ما جلوترند حسد ما را برنمي انگيزند ؟! اين حسد و غبطه هيچ دليلي ندارد مگر اينكه ما در اين رقابت عقب افتاده ايم.

پيش از اين گاهي ذهنم به جد مشغول چنين مساله اي بود و در پي اين بودم كه در فرصتي مناسب ان را با دوست اديب و صاحبنظرم در ميان گذارم.ايشان نيز معتقد بودند كه اين تعارفات و سخن سرايي ها -از اخلاق و خصوصيات خاص ما ايرانيان است و در هيچ جاي دنيا چنين چيزي وجود ندارد.او معتقد بود كه سير درادبيات و فرهنگ ملل ديگر اين نكته را به خوبي روشن مي كند كه چنين جملات و تعارفاتي در زندگي و آثار انها دراري كمترين جايگاهي است.( البته من به ادبيات و رمانهاي خارجي به جز محدودي از انها تسلط ندارم ..از دوست صاحبنظرمان اقاي رادبوي عزيز كه همواره نظرات ايشان براي من در كنار نظرات ساير دوستان ارزشمند و صاحب بوده است براي روشن شدن ادعاي مورد نظر دعوت مي كنم كه روشنگري نمايند ) .

اين مساله را تا جايي دنبال كردم كه رسيدم به جورج اسپنسر - نظريه پرداز معروف انگليسي .او را با عنوان ( داروينيسم اجتماع ) مي شناسند . نظريه داروينيسيم اجتماعي يا همان تنازع بقا او داراي جايگاهي در بين صاحبنظران است .او معتقد است كه عرصه زندگي -رقابتي است نيمه آگاهانه بين انسانها و افراد جامعه بشري - هر كدام به نوعي با تمام توان بدنبال سهم بيشتري از زندگي هستند .در اين رقابت پيروزي و برتري با افراد قوي و صالحتر بوده و افراد ضعيفتر ناگزير به نابودي هستند.( با ذكر اين نكته كه خيلي ها در عين حال اينكه اصل نظريه او را مي پذيرند ولي معتقدند كه او در اين زمينه افراط و تفريط هايي داشته است ).

با توجه به نكات ذكر شده ارزوي موفقيت و سربلندي براي رقبا تا چه حد منطقي و صادقانه به نظر مي رسد جاي سوال و تامل و تفكر بيشتري مي طلبد ....با اينحساب براي كسي آرزوي موفقيت مي كنم كه قبل از اينكه رقيب باشد- انسان است ..همچون شما

در مورد اين نوشته نظري ندارم . موفق با شي . شعر پائيز شاملو خيلي زيباست .

چيزي قوي تراز اراده ي انسان نيست ... هرچه را كه از ته دل بخواهي به آن مي رسي . يه روزي كاغذ دكترا هم مياد تو دستت !

اكنون ميان دو هيچ!

سلام

مبارك باشه.

سلام . ماشالله به اين شتاب ، ديپلم ، ليسانس ، فوق ، و حالا هم پيش به سوي تز دكتري و دكترا ....نه سوري نه شيريني اي !! برايت نهايتا‍‍ آرزوي موفقيت و پيروزي و سر بلندي مي كنم . وقتي من بعد از 15 سال امده بودم از هر كس سؤال مي كردم كلاس چندمي ؟! ، با تبسمي كه انگار فكر ميكردند سر به سرشون ميزارم مي گفتند : ليسانسيم بابا !!....يا داريم فوق مي خونيم...و.... خلاصه خوب حواسم جمع كردم كه ديگر از كسي اين سؤالها را نكنم چون همه از من زده بودند جلو و من هنوز در آقايي خودم ديپلم مانده بودم . اميدوارم اگر آدم اضطرابي هم داره از اين نوع اضطرابها باشه نه از آن نوع اضطرابها !! سر بلند باشي .