با سلام و ادب
ناپلئون بناپارت ،در نامهاي كه خطاب به محافظش نوشت - عشق را به نبرد تشبيه کرد – که سرباز بايد تاب آن را بياورد. باروت در “ رولان بارت ” اشاره ميکند که علّت تشبيه ناپلئون، اين دليل مبتذل نيست که دو دلداده روياروي هم صف ميکشند. که علّت تشابه، سوزندگي عشق است ....همسان آتش گلوله ،آشوبآفريني و هراسانگيزيش هست و بحران و جنون، چنانکه در ميدان نبرد...... و اسطوره چه زيبا سوخت ،همچنان كه ديگر دوستانش قبل از اين سوخته بودند .
هر چند كه از نظر فني و تخصصي قضاوت و اظهار نظر در صلاحيت من نيست ولي نوع نگاه و زاويه ديد بديع و بسيارمبتكرانه پرداخت شده بود .
خواندن اين داستان بسيار زيبا مرا ياد اين هايكوي جالب انداخت :
" لمس دستانت " تلنگر چارپايه بودبراي منِ اعدامي !