من به شخصه هنوز در مورد قضا و قدر به نتيجه دقيقي نرسيده ام و هميشه اين سوال در ذهنم بوده اما فكر مي كنم اگر قبول كنيم كه سرنوشت و تقديري در كار هست قطعا اين قضا وقدر جنبه عرضي ندارد يعني آن اراده وحداني از طريق يك سلسه علت و معلول كه در طول يك ديگر قرار دارند و نه در عرض به ما مي رسد. يعني منبع حقيقت هيچگاه مستقيما بر ارداه ما حكومت نمي كند. نمي دونم منظورم را رساندم يا نه ؟