سلام. سرنوشت هر كسي به دست خودش رقم مي خورد و شرايط جامعه اش. و اگر غير از اين بود خوب ها و بد ها معني نداشتند چون آنكه بدي مي كرد گناه بدي كردن تقصير سرنوشتش بود و آن خوب هم همينطور. و هزار و يك چيز ديگر. اين قضا و تقدير بهانه اي است كه گاهي مي تواند تسكيني باشد براي مواردي كه از دست ما خارج است. مثل زماني كه من مادرم رو از دست دادم و همه گفتند كه تقدير اين بود. و من مي دانم كه اگر مادرم در شهر ديگري بود آن اتفاق نمي افتاد. و باز گفتند تقدير اين بود كه بوشهر باشد و اينگونه شود و من نيز با اينكه مي دانم همه چير در ارادهء خود انسان هاست مجبور شدم اينجا تقدير را بپذيرم چون آرامم مي كرد.