با عرض سلام و ادب

صحبت از غضب و عدالت خداوند كرده بودي.

خود نيز گاهي معتقدم كه زلزله تقدير و شايد به نوعي عدالت و رحمت خداوند است در قالب تلنگري براي انهايي كه مي دانند.اما علاوه بر ان معتقدم كه خداوند عدالت و تقدير ( غضب و رحمت ) خود را بر بستر تدبير ما رقم مي زند وفلسفه چنين حوادثي علاوه بر موارد ياد شده وادار كردن ما به تفكر و تعقل براي بهتر زيستن مي باشد.بي جهت نيست كه علماي بزرگ ديني بهترين اعمال را تفكر و تعقل و جستجوي علمي مي دانستند ( بنده تدبير مي كند و خدا تقديرش را جاري مي سازد) زيرا دانايي و تدبير ادميست كه تقدير خدا را رقم مي زند .

زلزله وپيامدهاي ان نيز برگي از دفتر تقدير و عدالت خدا در زمين است اما بيش از انکه از عدالت و رحمت غضب در برابر اين حادثه سخن بگوييم بايد به سهم خود در تقصير و تدبيرمان بينديشيم .

تدبير محصول تجربه و مديريت علمي است اين دو در جامعه اي به بار مي نشيند که حرمت دانش و انديشه در ان مراعات شود

چرا همين حادثه (بلکه با شدت بيشتر) در کشوري بمانند ژاپن تلفات حداقل ممکن است؟!

شايد در اين ميان تبليغ نوع خاصي از قرانت دين در جامعه ما که هميشه جايگاه قضا و قدر وغضب خداوند راارجحتر و برجسته تر از تدبير و تفکر وتعقل تبليغ مي کند بي تاثير نباشد.