نظرات ياداشت نقاب

+ رهگذر

با عرض سلام و ادب ... گاهي ضرورتهاي جامعه ايجاد مي كند كه كنشگران ان نقش هايي رو كه در اجتماع برعهده دارند بعنوان يك تئاتر و جلو صحنه بپندارند .ناگزير داشتن نقابي متناسب با ان نقش اجتناب ناپذير مي نمايد .خود نيز نخواهي ان را بر تو تحميل مي كند.صرف نقاب بد نيست كه چه بسا خود ما در طول روز بارها و بارها استفاده مي كنيم و انرا مرتب عوض مي كنيم .وجود نقشها و نقابي متناسب با آن از ضرورت هاي كاركردي يك جامعه است كه بتواند به حيات خود ادامه دهد و در بسياري موارد نا آگاهانه ان را بر ما تحميل مي كند.شايد جوامعي كه در ان تزوير و ريا رايج شده بستر مناسبي براي اين نقاب گذاري افراد باشد.البته شايد اين موضوع از منظر فلسفي قابل تامل واحتياط بشتري مي طلبد . ولي جالب اينجاست كه بيشتر فيلسوفان نيز خود را در پشت جملاتي كه در هاله اي از ابهام و ايهام قرار دارد پنهان مي كنند.من اين جملات را نوعي نقاب مي دانم...به اين جمله ي ان فيلسوفي كه خبر برنده شدن جايزه نوبل رو مي دهند دقت كنيد : اه ! چه بد!!! مجبورم كه دقايقي از تنهايي ام را براي شركت در مراسم و دريافت جايزه از دست دهم .... جل الخالق از اين جماعت!!