سلام . هر فصلي قشنگي خاص خودش را دارد . خش و خش راه رفتن در ميان انبوه برگهاي زرد و خشك پائيزي همان قدر ميتواند ياد اور خاطره اي باشد كه آدمي در شرجي و گرماي تابستون و يا در سردي و سرماي سوزناك زمستان داشته باشد . بياد افشون شدن موهايت در نسيم فرح بخش بهاري ....آنگاه كه در سبزه زارهاي وحشي دشت و دمن با سرخي گلهاي شقايق در فضاي آكنده از بوي سكر آور عطر گلها به رقص و چرخش در آمده بودند..... تنها ميتواند خاطره اي بمثابه برگي افناده از درخت عمر باشد برگي ياد آور شادابي و نشاط و بهاري كه داشتيم .
