سلام مريم جان

اين روزها كتاب (دنياي سوفي) مرا با دنياي فلسفه كشانده

البته بين همه گرفتاري ها مي خوانمش در كنار همه درسهايم

و احساس مي كنم چقدر دوست دارم مثل سوفي استاد فلسفه اي داشته باشم كه مرا راهنمايي كند !!!

كتاب را سه هفته است در دست گرفته ام و مي خوانم ولي هنوز به نيمه كتاب هم نرسيده ام

به نظرم كتاب سنگيني مي آيد ... براي هر سوالي كه مطرح مي شود من هم ذهنم درگير مي شود ...

ولي عجيب با سوالهايي اين فيلسوف من هم شاگردي اش را مي كنم

من هم دلم استاد فلسفه مي خواهد ...

عجيب از همان ابتدا كه كتاب (دنياي سوفي) را خوندم

اين استاد فلسفه برام بي شباهت به آقاي رهگذر نبود

هميشه ياد او را در خاطرم مي آورد

و چقدر دعاگويش مي شوم كه مي توانم رد نظراتش را از وبلاگ تو و ديگر دوستان پيگيري كنم

و جا داره همين جا يه خدا قوت به او بگويم

با وجود اين كه گاهي در بين كلماتش محصور مي شوم و سعي مي كنم راهي براي فهمش بيابم اما در كل كلامش را دوست دارم

*

هنوز به نيچه نرسيده ام

ولي در مورد سقراط هم انگار مثل نيچه ديوانه مي خوانندش

اگار هر كسي كه بخواهد خلاف مسير آب حركت كنند در برابر تفكر بسته مردم عصر خويش اينچنين ناموزون مي نمايد ...

اما براستي چقدر اينان شجاع اند كه خلاف جهت آب حركت مي كنند

چون ماهي مرده هم مي تواند با جريان آب حركت كند