دنيا به همين چند سطر رسيده است:
به اين‌که انسان،
کوچک بمانَد بهتر است . به دنيا نيايد بهتر است.

اصلاً اين فيلم را به عقب برگردان:
آن‌قدر که پالتوي پوست پشتِ ويترين ،پلنگي شود که مي‌دود در دشت‌هاي دور.
آن‌قدر که عصاها پياده به جنگل برگردند
و پرندگان دوباره بر زمين...
و زمين...

نه! به عقب‌تر برگرد:
بگذار خدا،دوباره دست‌هايش را بشويد ،در آينه بنگرد؛
شايد، تصميم ديگري گرفت.

__________________

گروس عبدالملکيان